Seket Kuda: Madugong Palakasan

Narinig ko ang malakas na hiyawan ng mga tao sa aking paligid. Kasama nito, naramdaman ko ang mga ngipin ng aking kalaban sa lalamunan ko.

Ilang milya man ang layo at daan daang taon naman ang lumipas nang huling namagtaan ang brutal na  patayan sa Koloseyo ng Roma ay nananatili pa rin ang nakakatakot na pangyayaring ito.

Ang problema ay, nagaganap pa rin ang karumal-dumal na barbaryanismong ito. Dito mismo sa South Cotabato ay sinusubaybayan ang ganitong kultura ng mga Bla’an tuwing kapistahan ng T’nalak.

Walang pinipili. Puti, itim o kayumanggi mang tulad ko ay hindi pinapalampas. Pagdating sa tamang gulang, hindi ka makaka-ayaw. Wala ka ng magagawa kundi lumaban.

Oo. Hayop kami. Hayop kami kung lumaban para sa mga buhay namin. Lahat kami, gustong mabuhay. Simple lang naman ang hangarin namin sa buhay. Hindi kami naghahangad ng sobra. Ang gusto lang namin ay mabuhay at mamatay kung kalian gustohin ng Panginoon.

Sa napakaraming alternatibo, bakit itong barbaryanismo? Pwede rin namang magkaroon ng pabilisan sa pagtakbo, na kung saan ang pinakamabilis ang siyang panalo. O pwede rin namang magkaroon ng pagpapakitang-gilas na ang pokus ay kagandahan?

Pak! Nagulat ako sa latigong tumama sa aking likuran. Hudyat ito na kailangan ko nang mamili: lumaban o mamatay. Tinitigan ko ang kalaban ko na tila humihingi ng paumanhin sa susunod kong gagawin. Sa isang iglap, tumakbo ako ng mabilis patungo sa kanya.

Isang segundo kampante na akong manalo, sa sunod, nakita ko ang buhay kong hindi ko na muling makakamtan pa. Sa aking mga huling sandali, pinagmasdan ko ang katuwaan sa mga mukha ng mga tao habang ako ay unti-unting pinapatay ng kapwa kong kabayo.

Oo. Bawat isa’y kailangang rumespeto sa kultura. Ngunit bawat isa rin ay kailangan alamin kung ang nakagawian bang kultura ay hindi nakakasama.

Sa pagrespeto ng kultura ng mga Bla’an at maikling aliw na dulot ng barbaryanismo, narespeto ba ang buhay ko at buhay ng ibang kabayong namatay sa Seket Kuda?

~

Published: Tanod Marista 2012 //unedited version

Written by: Teni Nyca A. & Kristelle Mari Diesto